Machteld Huber en de dimensie Mentaal welbevinden

De komende tijd laat Machteld Huber haar licht schijnen over de 6 dimensies van Positieve Gezondheid. Het dagelijkse leven is daarbij haar inspiratiebron. Dit keer: mentaal welbevinden en de kunst van het voelen.

‘In de tijd dat ik met mijn ziektes had te dealen, ben ik wel eens bij een psycholoog geweest. Een van de belangrijkste vragen die zij stelde, was: wat voel je? Het heeft best lang geduurd voor ik bij mijn gevoelens kon en voordat ik werkelijk kon voelen wat ik voelde.

Ik heb van die tijd geleerd dat er een bepaalde wetmatigheid is als het gaat om gevoelens: ze willen gevoeld worden. Ik heb – voordat ik ziek werd – mijn gevoelens vaak binnengehouden en weggedrukt. Maar dat doet je uiteindelijk geen goed. Het kan je zelfs ziek maken. Gevoelens willen gevoeld worden en moeten een weg naar buiten kunnen vinden. Door erover te praten bijvoorbeeld, of door er voor jezelf schriften over vol te schrijven. Of door de kracht ervan nuttig te maken en vloekend en tierend je huis schoon te maken; dat geeft achteraf een dubbel prettig gevoel. Of door hulp in te schakelen en zo te leren erover te praten. Er zijn wel twee spelregels bij dat uiten: het mag jezelf niet schaden, en ook een ander niet.

Het helpt ook als je begrijpt hoe het werkt met gevoelens. Als we geraakt worden door iets wat ons frustreert, roept dat als eerste reactie gevoelens op van boosheid of van verdriet. Ik leerde dat ze twee kanten van dezelfde medaille vormen. De een voelt sneller de boosheid, maar heeft niet door dat daarachter verdriet schuilt. De ander voelt al snel eerst de pijn van het verdriet, zonder het besef dat daarachter boosheid ligt. Beide kanten vragen om doorleefd te worden. Als dat gebeurt, verliest het nare gevoel zijn lading en kan je verder. Blijf je in de boosheid hangen, dat kan dat uitgroeien tot sterkere emoties zoals behoefte aan wraak. En wie in zijn verdriet blijft steken, kan in een slachtofferrol belanden.

Ik heb veel geleerd van die tijd – en van mijn gevoelens. Doordat ik ze durf toe te laten – positieve en negatieve – beleef ik ze sterker. Ik geniet meer, ben vrolijker, beleef alles intenser. En dat maakt het leven veel leuker.’